O'ndan
Uzaklaşma Ve O'na Dönüş
Artık amacımızı gerçekleştirmenin zamanıdır, yani dünyada yaşamanın
ve yalnızca cennete ait düşünceler düşünmenin zamanıdır. Böylece yer
ve gök, ikisi bir olacak. Onlar artık birbirinden ayrı iki hal olmayacak.
Mucizevi düşünmenin kolay olmadığı anlar vardır, çünkü korku bizim zihinsel
alışkanlık kalıplarımıza alabildiğine nüfuz etmiştir. Durum böyle olduğunda
-öfkemiz, kıskançlığımız ya da incinmişliğimiz kalbimizi sıkıştırır
gibi göründüğünde ve onları bir türlü bırakamadığımızda - o zaman nasıl
mucize gösterebiliriz? Bunu kutsal ruhun (yüksek benliğin) yardımını
isteyerek gerçekleştirebiliriz.
Tanrı'dan çok şey istemiyoruz, aslında çok az şey istiyoruz. Kendimizi
her ne zaman kaybolmuş, çıldırmış ya da korkmuş hissedersek, bütün yapmamız
gereken O'nun yardımını istemektir. Yardım bizim umduğumuz, hatta arzuladığımız
şekilde gelmeyebilir, fakat o gelecektir ve biz onu hissettiklerimizden
tanıyacağız. O zaman her şeye karşın, kendimizi huzur içinde hissedeceğiz.
Para, sağlık, ilişkiler gibi -ve bazılarımız için "spiritüel yaşam"
gibi- farklı yaşam kategorileri olduğunu düşünürüz. Fakat kategorize
eden yalnızca egodur. Aslında hayatta yalnızca tek dram sürüp gitmektedir:
Tanrı'dan uzaklaşma ve O'na geri dönüş yolundaki yürüyüşümüz. Biz bir
tek dramı farklı tarzlarda tekrar tekrar oynamaktayız.
Sevginin yadsınması, inkar edilmesi var olan tek sorundur ve onu kucaklamak
ise tek çaredir. Sevgi tüm ilişkilerimizi şifaya kavuşturur -para ile,
beden ile, iş ile, seks ile, ölümle, kendimizle ve birbirimizle olan
ilişkilerimizi. Saf sevginin mucizevi gücü ile, herhangi bir alanda,
geçmiş tarihimizi bırakır ve yeniden başlarız.
Eğer mucizeye ilişkin prensiplere oyuncak muamelesi yaparsak, onlar
bizim hayatımızda oyuncaklar durumunda olurlar. Ama onlara evrenin gücü
olarak muamele edersek, onlar da bizim için öyle olurlar.
Geçmiş geçmiştir. Bizim kim olduğumuz, nereden geldiğimiz, annemizin
ne demiş, babamızın ne yapmış olduğu, bizim ne hatalar işlediğimiz,
hangi hastalıklara sahip olduğumuz ya da kendimizi ne denli depresyonda
hissettiğimiz önemli değildir.
Gelecek hemen şu anda yeniden programlanabilir.
Bunun için bir başka ünvana, bir başka enkarnasyona ya da herhangi birinin
onayına ihtiyacımız yoktur.
Bütün yapmamız gereken, bir mucize olmasını istemek ve onun olmasına
izin vermektir, direnç göstermek değil.
Yeni bir başlangıç olabilir, geçmiştekine benzemeyen bir hayat.
İ ilişkilerimiz yenilenecektir.
Mesleklerimiz yenilenecektir.
Tanrı'nun iradesi, böylece, gökyüzünde olduğu gibi yeryüzünde de yerine
gelecektir.
Daha sonra değil, şimdi.
Başka yerde değil, burada.
Istıraplı yoldan değil, huzur ve barış yoluyla.
Öyle olsun.
Kaynak: Marianne Williamson
Diğer yazılar için tıklayın
